نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

سایت رسمی N A M I R

‏ صفحه نخست ◄

 

 


نامه سرگشاده ی دکتر شاپور بختیار

به پرزیدنت رونالد ریگان رئیس جمهور آمریکا

 

آقای رئیس جمهور!

من بنام یک ایرانی، پس از مصاحبه اخیر شما که ایران را مملکتی وحشی و بربر خواندید با نهایت تاسف این نامه سرگشاده را برای روشن کردن ذهنتان ارسال می دارم.

هیچ فرد ایرانی، از هرطبقه ای که باشد، یا هرنوع تفکر سیاسی که داشته باشد، نمی تواند این سخن اهانت آمیزتان را نادیده بگیرد. شما شخص مسئولی هستید و قضاوتهای شما در مقامی که هستید منعکس کننده ی نظر دولت ایالات متحده به حساب می آید.

البته شما از بربریت خمینی و تروریست پروری و زیر پا گذاردن اصول حقوقی و اخلاقی از طرف رژیم خمینی هر چه بگوئید کم گفته اید.

ولی بفرمایید چه نیروهایی هشت سال تمام با هزارویک نیرنگ دولت آخوندی فاسد و ضد بشر را تقویت کرده اند؟ همه ایرانیان می دانند که شما دول غربی به منظور حفظ منافع اقتصادی و سیاسی خود با وجود اهانت های مستمر و بیشرمانه ی مشتی وحوش عمامه بسر که نثارتان شد همواره در صدد تماس و دلجویی از اقلیت فاسد و زورگوی حاکم  بر ایران و معامله با آنان بودید.

آقای رئیس جمهور! شما خوب می دانید که رژیم کنونی ایران نماینده ایران نیست و فقط با ترور و اختناق در خارج و داخل کشور خود را نماینده ملت ایران معرفی می کند. شما با همین گروه فاسد و وحشی دست دوستی دراز می کنید، با دزدان و آدمکشان وحشی معامله می کنید، انجیل آسمانی و پیش کشی و وسایل آدمکشی برای آنها می فرستید، آن وقت مملکتی را که خود اسیر این وحوش است وحشی و بربر می خوانید! شما کی و کجا با مردم ایران صحبت کردید و تشخیص دادید که آنها وحشی و بربر هستند؟

آقای رئیس جمهور، مردم ایران هنوز جفرسون، لینکلن، ویلسون و کندی را نمایندگان ملتی آزاد و دمکرات می دانند. و شما برخلاف آنها متاسفانه، بجای تشویق جنبش مردم ایران بسوی دمکراسی و استقلال، گروه مرتجع و فاسد آخوندهای حاکم بر ایران را تشویق کردید و امروز نتایج کِشتِه ی خود را می دروید.

ایران با فرهنگ و تمدن درخشان چندهزارساله ی خود نمی تواند یک مملکت وحشی باشد ولی شما عملاً حکومت وحوش را برایش تجویز می کنید.

در پایان این را هم برای آینده صادقانه اضافه کنم که هر گروه و یا دولتی که شما بخواهید از شکم حکومت ملایان بر ملت ایران تحمیل کنید جز پائین آوردن اعتبارتان و تشدید مبارزه ی مردم ایران، که یک مبارزه ی بود و نبود است، ثمره ی دیگری نخواهد داشت.

 

شاپور بختیار

اول ژوئن ۱۹۸۷